Mirjam van Hengel is op zondag 15 december onze laatste literaire gast geweest van dit kalenderjaar. Dat was natuurlijk niet zonder reden, want ze sprak over Remco Campert over wie ze een biografie schreef.
Woordvoerder van dienst deze middag is vice-voorzitter Leo Folgering, uitgedost in Dickens kostuum, zoals het een goede Deventernaar betaamt in dit festivalweekend. Na de introductie verhaalt Mirjam van Hengel over het leven van Remco Campert (90): gescheiden ouders, afwezige vader, moeder veel op pad en nooit wetend waar hij de volgende dag zou zijn. Geboren in Den Haag, maar uiteindelijk opgegaan in de literaire kringen van Amsterdam, waar hij in contact kwam met Lucebert, Kousbroek en Schierbeek. Het leven is vurrukkulluk uit 1961 was baanbrekend, vanwege het expliciete taalgebruik.
Campert, vermaard vrouwenjager, huwde vier keer. Vooral de markante dichteres Fritzi ten Harmsen van der Beek springt daarbij in het oog. Pas in zijn derde huwelijk kwamen er kinderen, waarbij Remco zelf ook een afwezige vader bleek.
Remco Campert was niet direct enthousiast bij het idee van een biografie, maar voegde zich uiteindelijk naar de wensen van de auteur. Een keer per week zocht zij hem thuis op, waarbij de werkkamer nog altijd het centrum is van het steeds kleiner wordende universum van de 90-jarige Campert. Terwijl Van Hengel onderzoek deed, hoorde zij op de achtergrond de altijd aan staande radio of de Tour de France die bezig was.
Voor degenen die zich door de 512 pagina’s van Een knipperend ogenblik hebben heen gelezen wil ik nog wel een suggestie doen: Jagtlust van Annejet van der Zijl. Over het kleurrijke leven op de villa nabij Blaricum, waar Campert introk bij de al genoemde dichteres Ten Harmsen van der Beek.
Gerco Grevers
Wederom zijn de getoonde foto’s afkomstig van onze onvermoeibare huisfotograaf Herman Riphagen.
